ANP

Rellen in Chili op herdenkingsdag

ANP
SANTIAGO - Bij hevige rellen in de Chileense hoofdstad Santiago zijn donderdag zeker 106 agenten gewond geraakt. Dit hebben de autoriteiten van het Zuid-Amerikaanse land laten weten.

De voornamelijk jeugdige betogers eisten op de jaarlijkse Dag van de Jonge Strijders beter onderwijs en beter openbaar vervoer. Ook in twintig andere Chileense steden waren er demonstraties. In het hele land zijn meer dan 470 mensen aangehouden. De meeste arrestaties zijn verricht rond het presidentieel paleis La Moneda in Santiago.
TraangasDe politie zette alleen al in de hoofdstad 4000 agenten in die traangas en waterkanonnen gebruikten om relschoppers uiteen te drijven. In buitenwijken van de metropool was de strijd tussen politie en de veelal arme demonstranten hevig. Automobilisten werden aangevallen en betogers probeerden een supermarkt te plunderen.
Elk jaar verloopt 29 maart onrustig in Chili. Demonstraties ter nagedachtenis aan de broers Rafael Eduardo Vergara Toledo die in 1985 omkwamen in een vuurgevecht met de politie van dictator Pinochet, lopen meestal uit op rellen. Een van de broers werd standrechtelijk met een nekschot geëxecuteerd.

lange dag

heerlijk om in het centrum te wonen

dia del joven combatiente

Jaarlijks terugkerende vergeldingsactie voor de moord op twee jongens door politieagenten in de jaren tachtig; '84 of '86, naar ik meen. Ouders wachten nog steeds op gerechtigheid. Dit jaar daar bovenop staking van busschaufeurs omdat deze vrezen voor hun veiligheid. Dit in verband met toegenomen agressie wegens de ineenstorting van het openbare vervoer in Santiago door invoering nieuwe dienstregeling; de inmiddels beruchte Transantiago, waar vandaag eveneens een demonstratie tegen georganiseerd was. Dit alles mondde uit in rellen en zo'n 450 arrestaties. Veel traangas, ik heb er vanmiddag al even van mogen proeven. En nu, voor het naar bed gaan, terwijl ik door de uitgestorven straten fietste, deed de wind opnieuw het traangas opwaaien. Sterk spul. Herfst is ingezet. Naar bed. oh, detail voor de tekno-theosofen; 23 ; bizarrr!!!

dia del joven combatiente

dia del joven combatiente oftewel dag van de jeugdige strijder

MIERDA

zondag in santiago; groeten uit de politiebus

illegale wekelijks terugkerende vlooienmarkt mondt uit in de wekelijks terugkerende politie-actie, gevolgd door scheldpartijen, die helaas niet zijn vastgelegd door uw ietwat bangerige huis-tuin- en keukenfotograaf..

THE GIN RIOTS

http://profile.myspace.com/index.cfm?fuseaction=user.viewprofile&friendid=139925624

some lazy bastards from london actually managed to profide us with another shitty indie/britpop band

guy rocks!!!

pamfletje

Pamfletje voor de krakers uit Delfshaven, aan de deur of in de wc; moge het uw schijtgenot vergroten

awel gefeliciteerd daarmee...een nieuwe woning, een nieuw begin. weg lab welkom bloedhut of welk ander kankergezwel ook uit uw verpeste geest mag ontspruiten (bloedhut is ongetwijfeld ontstaan op instigatie van een der leden der klaas/jelle sekte).. Ik was nog niet echt op de hoogte van de laatste ontwikkelingen. Heeft ongetwijfeld te maken met dat a) iedereeen te lui is om je ooit te mailen ( heb ik ook als iemand zich in den vreemde bevindt), b) dat ik me keurig heb aangepast aan de chileense gewoonte om de nieuwste nieuwtjes als laatste door te krijgen. Ja, ja. Gisteren heeft Roger Waters hier opgetreden. Ja, ja, van Pink Floyd. Iedereen was erbij of wilde erbij zijn. Roger Waters in Chili!! Nou nou. Maar niet getreurd, voor diegenen die dit spektakel hebben gemist, is er immer nog hoop. Want ja, ze leven nog, de Petshop boys are coming to town!!! Naast dit jaren zeventig en tachtig geweld is er echter ook een levendige muziekscene die logischerwijze voortspruit uit de rockero-beweging die hier dusdanig populair is, dat ik gerust durf te zeggen dat ik met al mijn jaren en al mijn wijsheid nimmer zovele jeugdige punkertjes, gothics, indie-boys en stoners heb rond zien lopen, die allen op eigen wijze bijdragen aan de levendige alto-cultuur die langs de vintage-kledingwinkeltjes op de calle banderas en de grootste discotheek hier Blondie (eighties en alto-muziek) doordringt tot in de diepste porien van deze maatschappij, een maatschappij waarin welvaart en verdeling van welvaart voor ons occidentales of westerlingen nimmer begrepen kan worden, gezien vanuit onze semi-egalitaire verrrotte maatschappij waarin het idee van elite wordt verworpen, daar waar de elite hier nog de dienst uitmaakt en zich dankzij Pinochet nog immer gegarandeerd ziet van een beschermde status. Kruisbestuiving en objectiviteit, een nieuwe visie, herwaardering van de maatschappij van afkomst, ja, ja , deze geleerde gladjakker bevindt zich duidelijk in het buitenland en geniet van zijn nieuw identiteit; de gringo. Een gringo is uiteraard a) het gespuis uit amerika; b) alle buitenlanders die hier komen en deel uitmaken van de wereld die de ondergang heeft ingeleid van dit continent en nog altijd probeert deze onderdrukking in stand te houden. Tel daarbij op dat enkelen onder hen het lef hebben om hier te komen met het geld dat op de ruggen van anderen is verdiend, en ja; een zekere spanning is geboren. Kraker, wat kraker, besef dat jouw maatschappij je de mogelijkheid geeft om op deze manier te leven. Omarm die maatschappij waar je meer deel van uitmaakt dan je lijkt te willen geloven. Eet je soyaburger en rebelleer zoals dat een goede Hollander betaamt, een vreedzame betoging, een gesprek en participatie in het gedrocht dat wij als poldermodel karakteriseren. De marokkaan, de immigrant; het wc-eendje van de Hollandse milieuvriendelijke badkamer. Omarm uw Marrokaan en weet dat de Hollandse garnaal reeds sinds mensenheugenis, lees jaren zeventig, wordt verscheept naar Marokko om voor u gepelt te worden. Daarom wc-eendjes en garnaaltjes; verenigt u. Uw maatschappij is niet dood. De badkamer kan nog schoon worden gemaakt. Niet door de schoonmaakmarokkaan, neen, door u beiden. De jaren zeventig; de tijd is nu gekomen om definief afscheid te nemen van onze ouders. Het falen van het jaren-zeventig-individualisme kan niet beter getypeerd worden door de overheidscampagnes die oproepen tot een vriendelijke onderlinge houding, op straat op school en vooral thuis. Daarom, begin thuis, bewijs uw ouders een vriendelijke dienst, stuurt hen allen met pensioen. De tijd is daar, laat hen genieten van de welverdiende golfbaan en een welverdiend bestaan in een van onze prachtige verzorgingshuizen. De babyboomers verdwijnen. Jong gespuis. Werk, zoals ik dat niet lijk te kunnen. Werk en vooruit, als dat werk, zoals voor velen van jullie, moet bestaan uit een deugdzaam leven in de kunsten; het zij zo. Een verrotte maatschappij floreert immers altijd in haar schone kunsten.

www.pumpam.blogspot.com

disturbed catholic students at our most respected catholic university

www.janpostma.com

actually some nice photos for a change

fotos 3

nieuwe bussysteem in santiago werkt nog niet echt optimaal...fransesco de italiaan, nadat we eindelijk ons eten hadden gekregen en een chica, paola se llama

fotos

italiaan, hollander en mijn braziliaanse huisgenoot , francesca dit keer echt waar.. de stad en de bergen, en mijn universiteit, uiteraard te herkennen aan de jezusfiguur

fotos

mijn amsterdamse amigo carlos valdes in chili , mijn amiga francesca in la piojera..pro mapuche-grafiti, veel honden en veel aparte architectuur.....

fotos y vocabulario de un gringo

Amsterdam y Santiago; características de la ciudad moderna

Ámsterdam y Santiago; en primera instancia parece que son ciudades totalmente diferentes. Ámsterdam tiene menos que un millón de habitantes mientras que Santiago ya tiene más de seis millones. El hecho de que el centro antiguo de Ámsterdam esté lleno de monumentos hace que no haya calles grandes como las anchas avenidas que se encuentra en Santiago. Además, Ámsterdam queda en un país bajo del nivel del mar, razón por la cual casi siempre hay viento. En tanto que Santiago está rodeado de montañas y sin ventilación.
Por otro lado, ambas son ciudades contaminadas por la industrialización. Ámsterdam sólo tiene 850.000 habitantes pero se encuentra en una zona industrializada de diez millones de habitantes. El hecho de que Santiago no tenga buena ventilación hace que la contaminación se quede en la ciudad. Así que las condiciones del aire en las dos ciudades podrían ser mejores.
Ámsterdam tiene un centro mucho más antiguo que Santiago, pero en las dos ciudades hay barrios bonitos donde los yuppies, artistas y hippies quieren vivir. No es que sea imposible vivir en los centros de Ámsterdam ó Santiago, pero el que estos yuppies se empeñen en vivir en el centro hace que sea muy caro vivir en los mejores barrios. Es cierto que en las dos ciudades los pobres viven en los peores barrios lejos del centro.
Ámsterdam debe ser la capital de las drogas; el Sodoma y Gomorra del oeste, y da la impresión de que el uso de marihuana es más alto que en Santiago, es sólo por los turistas Italianos y Españoles que vienen a Ámsterdam solo a fumar. Pero Santiago igual tiene sus fumadores de porro, pareciera que cada joven tiene una planta de marihuana en su casa.
El trafico en Santiago es bastante caótico. Hay tacos en todos lados aunque las calles son bastante anchas. En Ámsterdam también es un desastre andar en coche por el centro. Hay muchas calles estrechas con tacos por todos lados. Por eso hay un buen transporte publico en las dos ciudades, que a mi me parece , necesario para la congestión. Las dos ciudades tienen un sistema bastante moderno. Hay metros y autobuses que te llevan a cualquier parte de la ciudad.
No dudo que las dos ciudades tengan activos y pasivos. Las dos ciudades son ciudades limpias, relativamente seguras con lugares muy lindos. Las dos tienen los problemas de las metrópolis, como congestión, segregación y pobreza. Por otro lado, en las dos ciudades la gente sabe como disfrutar y para mi, a mi me encanta vivir en estas dos ciudades con todas sus problemas.


La vida, un suplicio

Otro día. De nuevo intentar a ser normal. Que mierda es. Tengo que seguir viviendo, sin sueños, sin follar y sin polola. Por bonito que sea este día, yo no quiero salir, ni hoy, ni mañana, ni en la semana que viene. Que pena que me llamaron ayer. Fue tan raro, hablar con el centro. Cuando contesté, ya supe quien era. Me dijeron que hoy debía hacerlo. No podrían esperarme. Pues, aquí estoy, preparándome para salir. Creo que la última vez que salí de casa, fue el jueves pasado para comprarme un cerdo entero. Ahora, todo que me queda de mi cerdo, son unas patas y la cabeza. Mañana voy a hacer una sopa de la cabeza. Pero ahora debo ponerme en camino.
Cierro la puerta, camino todo recto hasta que veo la botillería de Cristóbal que vende trece tipos de cerveza. Claro que yo las he probado todas. Sigo caminando hasta que llego al Paseo Ahumada. Está atestado. Esta manada de lobos se mueve a mi alrededor, como un enjambre mediocre y triste. Todos caminan rápido. Mira la cara de este idiota. ¿Porque me estás mirando así? Ya sé que piensas que soy virgen. Aaah, estos tipos me apestan tanto. Oigo un grito. Ha comenzado. El ladron se lanza a correr con nuestro botín. En el mismo tiempo el idiota extiende la pierna derecha. ¿Que no, qué haces? El ladron se cae pero felizmente se levanta como si fuera de goma. Faltó poco. Ahora le sigo en la multitud. Corre bastante rápido, pero yo sé a donde se va. Al fin del Paseo Ahumada voy a la derecha, sigo caminando hasta que la calle se cambia en un callejón. Me duele mi cabeza. Ser normal, no eres normal, cuantas veces ya me habías dicho que no soy normal. ¿Dónde estás, estás? La empresa me explicó que cosa podría pasarme si no llegaría en tiempo.
Mira que lindo es, el botín. Es mi precio. Me acuerdo que la mujer gritó como un cerdo, cuando le cortaron su cuello. Como mi cerdo. Sin cabeza. Sin ser normal. El botín no es mi botín y yo debo irme. Camino hasta la entrada. Abro las puertas pesadas. Allí están. Me están esperando. Tomo mis medicinas y me doy cuenta que el idiota tenia razón; soy virgen y me quedaré virgen. Tengo que seguir viviendo, sin sueños y sin escaparme otra vez de este hospital mental. Que suplicio!!!

Autorretrato

Un autorretrato. ¿Cómo comenzar a escribir un autorretrato? ¿Describir los sucesos más importantes de tu vida? ¿Describir tus características o pedir a alguien como eres como persona? ¿O empezar a desenterrar recuerdos? No me recuerdo nada de ser bebé. ¿Cómo podría recordarlo? A veces miro a las fotos e intento a darme cuenta de las imágenes para que puedan existir en mi memoria como recuerdos. Recuerdos son mentirosos. Se transformen en lo que tú quieres que sean. Me recuerdo que no me gustaba nada de comida hasta que tenía trece años. Quizás sufro de pérdida de memoria o quizás prefiero olvidar que siempre lloraba, que no comía nada y que vivía en una ciudad dormitorio.
¿Los sucesos más importantes de mi vida? ¿Que mis padres se separaran cuando tenía quince años? No, fue importante, pero sería demasiado cliché decir que cambió mi vida. Además, en mi país los demás de los padres son solteros. Y los demás de sus hijos se sienten diferentes o alternativos, igual como yo. Viven solo como yo e igual como yo, dijeron una vez que nunca querían casarse, que todo sería diferente. Así es, la vida. Criarte hasta que eres adulto, hasta el momento que no te quedan más sueños. Solo recuerdos.
Si, mis amigos tienen razón cuando me dicen que soy un pesado. Por otro lado, soy muy alegre y disfruto caminar por las calles con un sonrió tan grande que debe parecer que estoy peinando la muñeca. Y que suerte que tengo criarme en un país protestante. Así que tengo la sobriedad que es característico para un holandés. Siempre relativizando todo. Por lo tanto, estudio historia, y por lo tanto, tengo buenas notas. Porque es uno de las muy pocas cosas que te enseñan en la facultad de historia. Ser objetivo y ser un pesado. Pero qué bueno es, ser un pesado. A mí, me encanta ser un pesado. Mear sobre mala música. Mear que hay tanta gente con un mal gusto. Y además tener la arrogancia de pretender que yo si, tengo un buen gusto. Qué maravilloso es.
Qué bueno es, ser malo, decir lo que nadie quiere decir. Ser incorrecto. A veces, me gusta tanto ser malo, que me cuesta mucho portarme como que soy. ¿Y cómo soy? Soy tranquilo, soy nervioso, soy soltero, me gusta ser soltero pero me encanta enamorarme. Soy egoísta, soy oportunista, soy narcisista, soy un buen cocinero, me encanta cocinar y además no me molesta fregar los platos después de cocinar. Soy cobarde por pecado, soy héroe hasta que me despierto, soy héroe con las chicas y soy un cobarde con las chicas. Los quiero a mis padres y los odio a veces. Necesito mis amigos y a veces, parece que ellos me necesitan también. Entonces, parece que no soy tan mala persona. Igual que todos, tengo mis ventajas y desventajas.

jans picture, me hot mammas and me

god, jan..you really know how to capture my good side!!

hollander

radio rebelde, vanuit de sjieke chique wijk waar alleen gringo's en cuicas wonen..europees geld en chileens geld, dus. Eindelijk internet. We hadden sinds een week verbinding, maar aangezien ik met een dame in huis woon die nog ongeorganiseerder is dan ik, bleek eerst de gasrekening niet betaald en vervolgens de telefoonrekening. Nu is het dan eindelijk zover. Helaas ben ik de kabels vergeten van beide camera's. Dus foto's laten nog even op zich wachten. Vandaag ga ik op zoek naar een oplossing in een van de vele malls die santiago rijk is. Vergeef mijn gebrekkige Nederlands, aangezien ik wekenlang nauwelijks Nederlands heb gesproken, is de kwaliteit van mijn vocabulaire dusdanig geschronken,...tsja dusdanig dat ik het nu ff niet kan verwoorden. Woon hier dus in huis met Jorge, een Chileen die een bar/winkel heeft met jaren 50 design prulletjes die hij voor veel te veel geld verkoopt, en de eigenares van dit stulpje, een fotgraaf/fptpgrave van 33 en een fransman die onderzoek doet naar vernaderingen van materie, en een braziliaanse, tsja, omdat er toch tenminste 1 braziliaanse in huis moet wonen. En ik dus. ga komende week assistent zijn van lola, de eigenaresse. ze is nu bezig met een project dat ze zelf 'zelfmoordlessen' noemt. Ja, gelukkig zijn de cynici en depressievelingen ook hier in mijn naaste omgeving te vinden. Inclusief de slecht slapenden en anitdepressiva die in grote getale in ons huis aanwezig zijn. Helaas, ik moet gaan. Ga een basketbal kopen. Op de fiets, levensgevaarlijk maar heerlijk om je eigen fiets te hebben hier. Heb hem van een oud fietsenmakertje van 84 jaar gekocht. tweedehands en supergoedkoop. tsja, ik blijf toch een hollander