lang leve het feest

zojuist op zaterdagmiddag om 13.00 een 4 uur durend internationaal erkend examen spaans afgerond. Helaas was ik dwaas genoeg om mijzelf in staat te achten het hoogste niveau aan te kunnen. Dat bleek een misvatting, moet nog aardig wat gebeuren voordat ik dit examen opnieuw af kan leggen. Hopelijk volgende keer na enigzins geslapen te hebben. Mijn braziliaanse huisgenote was namelijk zo aardig om gisteren een klein verjaardagsfeestje te geven wat uiteraard uitmondde in totale chaos, veel te veel mensen en voor mij een nacht zonder nachtrust. Weet, wanneer men hier een huisfeest geeft, komt er binnen no time een hele stoet bierplebs aandruipen uit alle hoeken en gaten van santiago; ten eerste uiteraard de chileense neukpauper die zich te goed doet aan gringo-sletten en piscola, ten tweede de franse sarko-stemmende-laaghangende merkbroek-en-daarbij-passende-tijgerpatroon-ondergoed-dragende amigo's van mijn franse yoga-yuppie-huisgenote, ten derde Nederlanders die aan de Universiteit van Tilburg studeren (goed daar hoef ik dus niets meer aan toe te voegen) en ten vierde een bataljon aan braziliaantjes die alleen maar naar die stinkmuziek van ze uit dat stinkland kunnen luisteren... Om 6 uur gaf ik het op en heb ik de stekker eruit getrokken. Letterlijk.... Het hufterige stinkstereotje vloog door de lucht, spatte schitterend uit elkaar en ik was heel even gelukkig. Toen het bierguts na enkele minuten leek te realiseren dat het feest nu toch echt afgelopen was, droop het af en kroop ik in mijn bedje waar ik woedend heb gewacht totdat ik om 8.30 mocht verschijnen ter zitting...